(nie)główny ekonomista » cykl koniunkturalny http://gekon.net.pl Sat, 01 Nov 2014 06:10:38 +0000 pl-PL hourly 1 http://wordpress.org/?v=4.0.12 Problem rozwiązania problemu http://gekon.net.pl/problem-rozwiazania-problemu.html http://gekon.net.pl/problem-rozwiazania-problemu.html#comments Thu, 31 Jan 2008 18:06:21 +0000 http://gekon.net.pl/blog/2008/01/31/problem-rozwiazania-problemu.html W obliczu ostatniego załamania na rynku finansowym amerykański FED gwałtownie obniżył stopy procentowe (22 i 30 stycznia tego roku). Oddziaływanie tego rodzaju decyzji na gospodarkę ma dwa aspekty: efekt psychologiczny…

Post Problem rozwiązania problemu pojawił się poraz pierwszy w (nie)główny ekonomista.

]]>
W obliczu ostatniego załamania na rynku finansowym amerykański FED gwałtownie obniżył stopy procentowe (22 i 30 stycznia tego roku). Oddziaływanie tego rodzaju decyzji na gospodarkę ma dwa aspekty:

  • efekt psychologiczny – próbuje się przekonać rynek finansowy, że pożyczkodawca ostatniej instancji cały czas czuwa i w razie czego pomoże,
  • efekt monetarny – zwiększenie podaży pieniądza w dłuższej perspektywie i związana z tym presja inflacyjna.

Dokonanie dwukrotnego cięcia stóp w przeciągu 8 dni poza grafikiem i przez zaskoczenie sugeruje nastawienie przede wszystkim na efekt psychologiczny. Taki ruch nie zlikwiduje problemu, ale – skoro rynek reaguje umiarkowanie pozytywnie – może przyczynić się do uspokojenia sytuacji.

Problem tkwi w tym, że nie można odizolować jednego efektu od drugiego. W konsekwencji (gospodarka odczuje to za kilka miesięcy) potanieją kredyty i zwiększy się podaż pieniądza. I tu pojawia się pierwszy paradoks. Obecny kryzys na rynku finansowym USA jest pochodną załamania na rynku kredytów hipotecznych. A więc kryzys zapoczątkowany ekspansją monetarną ma być pokonany za pomocą… dalszej ekspansji monetarnej. Rozwiązanie staje się problemem?

Drugi paradoks dotyczy rozdwojenia jaźni amerykańskich finansistów. Załamanie o podobnym charakterze (wystąpienie kryzysu walutowego jest tu jedyną znaczną różnicą) mające miejsce w Azji w 1997 zalecano przezwyciężyć za pomocą restrykcyjnej polityki gospodarczej. Obecny kryzys w USA ma być natomiast pokonany za pomocą polityki ekspansywnej (stimulus package).

Najistotniejsze jest jednak pytanie, czy można postąpić inaczej? Kiedy w przeddzień Wielkiego Kryzysu z 1929 roku FED podwyższał stopy procentowe, chcąc studzić nastroje na rynku finansowym (wcześniej sam je pobudził obniżając stopy w 1927 roku), doprowadził do ostudzenia gospodarki, która doświadczyła najgorszego w historii załamania gospodarczego (między innymi na bazie tych doświadczeń zrodziła się koncepcja antycyklicznej polityki gospodarczej). Dlatego obecna sytuacja FED jest nie do pozazdroszczenia. Z jednej strony rynki finansowe, które oczekują obniżania stóp (efekt psychologiczny nie utrzyma się zbyt długo). Z drugiej strony ekonomiści wieszczący poważne problemy, które taka polityka spowoduje w za kilka-kilkanaście miesięcy. A podjęcie odpowiedniej decyzji opiera się na tym, czy dobrze rozumiemy i interpretujemy obecną sytuację. Rozumiemy? Obawiam się, że nie istnieją proste rozwiązania obecnych problemów…

Post Problem rozwiązania problemu pojawił się poraz pierwszy w (nie)główny ekonomista.

]]>
http://gekon.net.pl/problem-rozwiazania-problemu.html/feed 0
Ekonomiści to nie wróżki http://gekon.net.pl/ekonomisci-to-nie-wrozki.html http://gekon.net.pl/ekonomisci-to-nie-wrozki.html#comments Tue, 22 Jan 2008 21:14:08 +0000 http://gekon.net.pl/blog/2008/01/22/ekonomisci-to-nie-wrozki.html Leszek Balcerowicz w Gazecie Wyborczej: Nie będę udawał, że mam jakąś kryształową kulę, która przewiduje przyszłość. W naturze rynków finansowych leży, że odnotowują wzrosty, a następnie spadki. Raz wykazują nadmierny…

Post Ekonomiści to nie wróżki pojawił się poraz pierwszy w (nie)główny ekonomista.

]]>
Leszek Balcerowicz w Gazecie Wyborczej:

Nie będę udawał, że mam jakąś kryształową kulę, która przewiduje przyszłość. W naturze rynków finansowych leży, że odnotowują wzrosty, a następnie spadki. Raz wykazują nadmierny optymizm, a innym razem – nadmierny pesymizm. Trzeba to zaakceptować z dobrodziejstwem inwentarza.

(…) Z faktu, że George Soros okazał się wielkim inwestorem finansowym, nie wynika, że jest wróżką i jest w stanie precyzyjnie przewidzieć bieg wydarzeń.

Post Ekonomiści to nie wróżki pojawił się poraz pierwszy w (nie)główny ekonomista.

]]>
http://gekon.net.pl/ekonomisci-to-nie-wrozki.html/feed 0
Przyszłość to niewiadoma http://gekon.net.pl/przyszlosc-to-niewiadoma.html http://gekon.net.pl/przyszlosc-to-niewiadoma.html#comments Fri, 18 Jan 2008 08:23:15 +0000 http://gekon.net.pl/blog/2008/01/18/przyszlosc-to-niewiadoma.html Joseph Stiglitz w Dzienniku: Kryzys jest absolutnie nieunikniony i pozostaje tylko jedna niewiadoma: kiedy nastąpi. Paul Krugman na swoim blogu: Przewidywanie to trudna sprawa, szczególnie jeśli chodzi o przyszłość, a…

Post Przyszłość to niewiadoma pojawił się poraz pierwszy w (nie)główny ekonomista.

]]>
Joseph Stiglitz w Dzienniku:

Kryzys jest absolutnie nieunikniony i pozostaje tylko jedna niewiadoma: kiedy nastąpi.

Paul Krugman na swoim blogu:

Przewidywanie to trudna sprawa, szczególnie jeśli chodzi o przyszłość, a nawet gdy chodzi o najbliższą przeszłość. Czy będziemy mieli recesję? Jesteśmy już w jej trakcie? Nikt tego nie wie na pewno.

Post Przyszłość to niewiadoma pojawił się poraz pierwszy w (nie)główny ekonomista.

]]>
http://gekon.net.pl/przyszlosc-to-niewiadoma.html/feed 1
Problemy z celem inflacyjnym http://gekon.net.pl/problemy-z-celem-inflacyjnym.html http://gekon.net.pl/problemy-z-celem-inflacyjnym.html#comments Tue, 26 Jun 2007 09:38:03 +0000 http://gekon.net.pl/blog/2007/06/26/problemy-z-celem-inflacyjnym.html Większość banków centralnych opiera swoją politykę pieniężną na tzw. celu inflacyjnym. Cel inflacyjny to po prostu poziom inflacji, który bank uznaje za właściwy (odpowiednio niski) dla gospodarki i który zamierza…

Post Problemy z celem inflacyjnym pojawił się poraz pierwszy w (nie)główny ekonomista.

]]>
Większość banków centralnych opiera swoją politykę pieniężną na tzw. celu inflacyjnym. Cel inflacyjny to po prostu poziom inflacji, który bank uznaje za właściwy (odpowiednio niski) dla gospodarki i który zamierza osiągnąć korzystając z posiadanych instrumentów polityki monetarnej. Przykładowo, NBP realizuje aktualnie „ciągły cel inflacyjny na poziomie 2,5% z dopuszczalnym przedziałem wahań +/- 1 punkt procentowy”.

Choć metoda ta, nazywana inflation targeting, stosowana jest w zasadzie powszechnie na świecie, nie jest bezdyskusyjna. Świadczą o tym chociażby dwa wczorajsze artykuły:

WSJ zauważa, że w raporcie BIS widać silny wpływ austriackiej szkoły ekonomii. BIS zaleca bankom centralnym, żeby przestały skupiać się wyłącznie na danych dotyczących inflacji i reagowały podwyższaniem stóp procentowych także w momencie pojawiania się nadmiernej akcji kredytowej skierowanej na ryzykowne przedsięwzięcia, nawet jeśli inflacja wydaje się być pod kontrolą. Takie podejście do zagadnienia pokrywa się z wnioskami austriackiej teorii cyklu koniunkturalnego, w której za przyczynę kryzysów uznaje się nie tyle nadmiar kapitału, co jego złe inwestowanie.

Axel Leijonhufvud podchodzi do problemu celu inflacyjnego z innej perspektywy. Uważa, że bank centralny nie jest w stanie trafić w założony cel inflacyjny i najczęściej jego polityka jest opóźnioną reakcją na dane o inflacji. Powoduje to, że jej efekty są przeciwne do zamierzonych. Autor nazywa to utratą kontaktu z rynkami, a jako przykład podaje zachowania amerykańskiego FED w ostatnich latach.

Post Problemy z celem inflacyjnym pojawił się poraz pierwszy w (nie)główny ekonomista.

]]>
http://gekon.net.pl/problemy-z-celem-inflacyjnym.html/feed 3