Pierwiastek polski
Choć nie pochwalam sposobu działania polskich polityków w sprawie nowego sposobu głosowania w ramach Unii Europejskiej (zaognianie sporu, nieumiejętność mediacji, brak przygotowania gruntu pod dyskusję), to muszę przyznać, że cel jest słuszny. Wbrew temu co może się niezorientowanym wydawać na pierwszy rzut oka, pierwiastkowy system podziału głosów jest bardziej sprawiedliwy z punktu widzenia obywateli krajów niż zależność liniowa liczba mieszkańców - liczba głosów. Pisze o tym m.in. Tadeusz Sozański w artykule “O pierwiastku i mniejszościach blokujących: nowa analiza systemów głosowania w Radzie UE“:
(…) to właśnie odwzorowanie pierwiastkowe, nie zaś liniowe gwarantuje równy wpływ wszystkich obywatelom Unii w pośrednim systemie przedstawicielskim, w którym obywatele danego kraju reprezentowani są przez odpowiednią liczbę posłów lub nominalnych głosów przydzielonych ich krajowi.
Teoria pierwiastkowego podziału głosów powstała w 1946 roku i od nazwiska twórcy nosi nazwę prawa (metody) Penrose’a. Wojciech Słomczyński i Karol Życzkowski dopracowali tę metodę na potrzeby dyskusji o sposobie głosowania w Radzie UE (tzw. kompromis jagielloński).